Ślub w plenerze | Reportaż ze ślubu cywilnego w Iłży | Kasia i Marcin, czyli Państwo Drab...

W ostatnią sobotę maja swój wielki dzień mieli Kasia i Marcin. Zdecydowali się na kameralny ślub w gronie najbliższych w plenerze, w przepięknych okolicach zamku w Iłży. Kasia z wielkimi obawami już w lutym myślała o pogodzie, kiedy wymieniałyśmy się pomysłami na ich zdjęcia. Jednak niepotrzebnie - słoneczko aż nadto im świeciło z pewnymi wyjątkami... ale o tym za moment.

Zapraszam Was serdecznie do trochę żartobliwie złożony przeze mnie reportaż - ale nie martwcie się, nowożeńcy otrzymali również poważną część materiału, jednak młodsza część gości oraz sama Para Młoda zadbali o to, żeby było też trochę wesoło, więc i ja postanowiłam przedstawić ich dzień w bardziej humorystycznej oprawie...

Zaczynamy poważnie, bo pokażę najpierw pięknie przygotowaną przestrzeń, w której ślubowali sobie miłość zakochani w sobie po uszy, Katarzyna i Marcin.

Pierwsi goście przybyli! I to Ci co mają poświadczyć, że para nadaje się na małżeństwo i że nikt nie ucieknie sprzed ołtarza! Pan Świadek w szczególności pilnował Pana Młodego, bo w końcu nie tylko on będzie się męczył ze swoim żonatym stanem cywilnym - przepraszam, chodziło mi o słowo "cieszył się", przecież najlepszy przyjaciel chce jak najlepiej dla swojego kumpla, prawda? I zaczynamy od mini sesyjek, bo jeszcze zostało trochę czasu do 13.00, ale jak widać słońce tak świeciło, że nawet ekrany telefonów nie były w stanie pokazać wyraźnych obrazów.

Ostatnie poprawki, rozścielenie białego dywanu, który poprowadzi parę prosto do ołtarza. Wiele lat temu kiedy byłam gościem ślubu plenerowego, usłyszałam jak jeden z tatów pytał pana urzędnika po co taki dywan. Pan udzielający ślubu w żarcie powiedział, że jest to ostatnia prosta młodych i drogowskaz, żeby nie zboczyli z trasy i nie zabłądzili w marszu do powiedzenia sobie "biorę Ciebie za męża/żonę...". Wiecie taka forma analogowej nawigacji bez GPSa.

Marcin z pełnym skupieniem i uwagą dostarczył piękne obrączki i wrócił do swojej przyszłej żony, która z niecierpliwością i lekką tremą wyczekiwała tego co ma się wydarzyć za kilka minut...

I ruszyli przed siebie z uśmiechem na buziach trzymając się za ręce, mijając swoich najbliższych, którzy byli tak samo jak oni wzruszeni i pełni uczuć - w końcu ich dzieci i wnukowie, a także rodzeństwo i przyjaciele robią kolejny krok w swoim życiu i za chwilę będą mężem i żoną.

Usiedli na honorowych miejscach i w skupieniu słuchali przemowy Pani, która za chwilę miała udzielić im ślubu... Jak widać nawet niebo się cieszyło razem z nimi i nawet na jeden moment nie zakryło słoneczka, które ciepłymi promieniami tworzyło urokliwą scenerię tej uroczystości.

A kiedy już wstali i patrząc sobie w oczy mieli wypowiadać słowa przysięgi...

... spojrzeli najpierw na siebie, potem na Panią udzielającą ślubu i znowu na siebie jakby chcieli sobie telepatycznie przekazać i upewnić się, że nikt nie ucieknie, ani nikt z zebranego grona gości nie krzyknie "...nie!", na szczęście to nie amerykański film i to z tej kategorii romantyczno-dramatycznego melodramatu (żeby nie napisać horroru jak to czasami panowie określają moment zaślubin) i przeszli do przysięgi...

Najpierw Kasia ze łzami w oczach i pięknym uśmiechem ślubowała Marcinowi swoją miłość, później Marcin zrobił to samo patrząc jej głęboko w oczy... Wymienili się obrączkami. I kiedy oboje poszli złożyć podpisy na stosownych papierach (nie mylić z cyrografem!), Pani Świadkowa odetchnęła z ulgą! Panna Młoda nie zemdlała, nie popłakała się i nie wpadła w histerię, Pan Młody nie uciekł i nie zaczął ze stresu panicznie się śmiać, jeszcze tylko chwila i można iść jeść... Ale...

... zwróćcie uwagę drodzy Państwo, że kiedy Kasia składała swój podpis, słońce świeciło z ogromną mocą, a kiedy do podpisu przeszedł Marcin, nagle się zachmurzyło! Czy Wy też się zastanawiacie co to znaczy? Tak... Nawet niebo mówi, że właśnie w tym momencie życie kawalerskie Pana Młodego zostało pogrzebane w momencie podpisania dokumentu, który wyraźnie mówi, że od tej pory jest... mężem i ma żonę! I teraz oficjalnie szefem wszystkich szefów jest ona, nawet jeżeli on myśli inaczej.

Od tej chwili Państwo Drab wspólnie rozpoczynają najpiękniejszą przygodę życia - małżeństwo. I wrócili znowu na biały dywan, które ponownie stał się "drogowskazem", który skierował ich do miejsca, w którym ich Goście zgromadzili się, żeby złożyć im piękne życzenia.

Życzenia płynęły z każdej strony. Od najstarszych do najmłodszych. Te poważne i z żartem w tle. Wzruszenie i drżące głosy dziadków Państwa Młodych... Fotografie tego "nie zagrają", jednak obraz może pokazać ile w tym było emocji.

Po życzeniach co mamy? Oczywiście czas na toast!

... i dopiero wtedy do Marcina dotarło co się właśnie wydarzyło... Pan Świadek aż się odwrócił tyłem do aparatu, żeby ukryć swoją minę, oczywiście "współczucia" dla swojego kolegi.

Przechodzimy do zdjęć z Parą Młodą, bo takie pamiątkowe zdjęcia to jest punkt obowiązkowy każdego przyjęcia. Najpierw zaczęliśmy od kadrów klasycznych z rodzicami, dziadkami, rodzeństwem i zebranymi Gośćmi, jednak chwilę potem skupiliśmy się na... poczuciu humoru Kasi i Marcina oraz ich przyjaciół i powiem Wam szczerze, że takie kadry to jest absolutnie klimat tego co mi w duszy gra!

Pana Młodego żaden z kolegów nie chciał oddać! (fot.1) Panny Młodej zresztą tak samo! (fot.3) Ale kiedy przyszło do buzi-buzi (fot.2) zarówno Panie jak i Panowie nie mogli ukryć swojego zdziwienia/oburzenia/szoku/rozżalenia/niedowierzania/szyderczego śmiechu/politowania...

Marcin z dumą zaprezentował swoim kumplom nowy Pierścień Mocy, który od teraz będzie meldował żonie gdzie jest, z kim i dlaczego tak długo nie wraca do domu. Podobno jest to najbardziej pożądany na świecie model obrączki, który wskazuje miejsce przybywania obiektu noszącego to cudo nawet z dokładnością do 5m i odstrasza przedstawicielki płci przeciwnej ultradźwiękami i usuwa je automatycznie z pola widzenia mężczyzny. Kolega Radosław (mam nadzieję, że nie przekręciłam imienia, ale chodzi o pana po lewej strony), tak zachwycił się tym gadżetem, że z wrażenia złapał się za głowę i już kombinuje co musi zrobić, żeby w najbliższym czasie stać się właścicielem podobnej biżuterii.

Natomiast Kasia zaprezentowała taki sam gadżet jednak w wersji premium! Drogie Panie, obrączka Kasi ma nielimitowany dostęp do konta męża, wystarczy przyłożyć palec do czytnika i możecie szaleć po galeriach, u kosmetyczki, w SPA czy w restauracjach bez limitu! Kilka z Pań zaczęło się nawet poważnie zastanawiać nad zmianą dotychczasowej przestarzałej opcji! Dodatkowo w pakiecie macie możliwość szybkiego kreowania alibi, gdyby dana sytuacja tego wymagała.

A kiedy zebrane Panie postanowiły zrobić sobie kilka kulturalnych ujęć, ich drugie połowy zadbały o backstage, a ja zadbałam o backstage backstage'a Panów, bo entuzjazm i skupienie na ich twarzach był warty zatrzymania tego na tych kilku kadrach.

Marcin w międzyczasie wymienił się z kolegami "aktualizacjami" z ich Pierścieniami Mocy i próbował odlecieć, jednak żaden Pan nie miał na tyle mocnego modelu, który pomógł by koledze w tym oto zamyśle. Skończyło się na kilku próbach i jednak zamiast odfrunąć, Marcin sobie jedynie pomarzył o dalekich wylotach.

Zanim przejdziemy do sesji tylko Nowożeńców, jeszcze zostawię Wam do obejrzenia te uśmiechnięte fotografie.

Panna Młoda i Pan Młody, Kasia i Marcin, Ona i On, Żona i Mąż, Państwo Drab we własnej osobie w piętnastominutowej sesji miedzy obiadem a tortem... Chociaż nie we dwoje, a we troje, ale synek jeszcze rośnie w brzuszku mamy i będzie czas kiedy i on pojawi się na rodzinnych fotografiach w pełnej okazałości.

I jeszcze "kontrolowany" spacer po białym dywanie.

•DetaLOVE•

•The End•

---

Drodzy Nowożeńcy, życzę Wam wszystkiego najlepszego, żebyście byli zawsze tak szczęśliwi, żeby poczucie humoru nigdy Was nie opuszczało, żeby Wasze oczy były tak błyszczące kiedy na siebie patrzycie...

---